Jak odliczyć koszty opieki nad osobą niepełnosprawną – ulga rehabilitacyjna w PIT 36 i PIT 37

Wydatki poniesione na opiekę pielęgniarską w domu nad osobą niepełnosprawną w okresie przewlekłej choroby, uniemożliwiającej poruszanie się, a także usługi opiekuńcze, świadczone dla osób niepełnosprawnych, zaliczonych do I grupy inwalidztwa*, mogą być odliczone od dochodu w rocznym zeznaniu podatkowym.

Odliczenie to nie jest limitowane. Odlicza się w całości kwotę faktycznie poniesionego wydatku.

Ale uwaga: warunkiem odliczenia jest jednak odpowiednia wysokość rocznych dochodów. Nie mogą przekroczyć 9 120 zł. Roczny dochód 9 120 zł, a jeśli wyższy, to już nie odliczymy? – żart? Niestety nie. Tak wygląda rzeczywistość tzw. wsparcia dla niepełnosprawnych.

Faktem jest jednak, że jeśli zatrudniamy osobę np na umowę zlecenie i mamy możliwość udowodnienia ponoszonych kosztów, to wpływają one na wysokość dochodu i – zwłaszcza przy trudnościach w uzyskaniu dobrze płatnego zatrudnienia – wiele osób niepełnosprawnych ta ulga obejmie.

Dokumentem potwierdzającym dokonanie wydatku jest każdy dokument stwierdzający wysokość poniesionego wydatku.

*Osoby zaliczone do I grupy inwalidztwa to znaczy osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a)   całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b)   znaczny stopień niepełnosprawności.

Więcej informacji na temat ulg i możliwych odliczeń możecie znaleźć tu: Ulgi dla niepełnosprawnych – PIT 2016 – w PIT 36 i PIT 37 za 2015 rok

Podstawa prawna: art. 26 ust. 1 pkt 6 oraz ust. 7a pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Ulga rehabilitacyjna – opłacenie przewodników osób niepełnosprawnych

Ulga rehabilitacyjna obejmuje m.in. wydatki na opłacenie przewodników osób niepełnosprawnych.

Jest o ulga zaliczana do tzw. wydatków limitowanych, tj. takich, które nie mogą przekroczyć określonej kwoty. Obok wydatków na opłacenie przewodników dla osób niewidomych i z niepełnosprawnością narządu ruchu zalicza się do tej grupy także utrzymanie psa asystującego czy wydatki na samochód.

W przypadku ulgi rehabilitacyjnej dot. wydatków na opłacenie przewodników osób niepełnosprawnych odliczeniu od dochodów podlegają wydatki na:

1. opłacenie przewodników osób niewidomych I lub II grupy inwalidztwa

oraz

1. opłacenie przewodników osób z niepełnosprawnością narządu ruchu zaliczonych do I grupy inwalidztwa.

W każdym z tych przypadków kwota odliczenia tych wydatków nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 2 280 zł.

Jako I grupę inwalidztwa – należy rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy oraz niezdolność do samodzielnej egzystencji albo
b) znaczny stopień niepełnosprawności;

Jako II grupę inwalidztwa – należy rozumieć odpowiednio osoby, w stosunku do których, na podstawie odrębnych przepisów, orzeczono:

a) całkowitą niezdolność do pracy albo
b) umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Podstawą do odliczenia są art. 26 ust. 1 pkt 6 i ust. 7a pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych

Ulgi dla niepełnosprawnych – PIT 2016 – w PIT 36 i PIT 37 za 2015 rok

Co roku dostaję pytania czy – a jeśli tak, to jakie – koszty, związane z naszą niepełnosprawnością zostaną przez Urząd Skarbowy uwzględnione i zmniejszą należny podatek dochodowy? Bo, jak pamiętamy, kwota wolna od podatku jest masakrycznie niska i nawet z najniższej możliwej renty z tytułu niezdolności do pracy zostaje nam zabierana zaliczka na podatek dochodowy. Trochę tak, jakbyśmy jedno z wypłaconych w danym roku świadczeń rentowych musieli prawie w całości zwrócić.

Zbieranie dowodów poniesienia poszczególnych wydatków i uwzględnienie ich w rocznym zeznaniu podatkowym (PIT 37 i PIT 36) pomoże nam w wyliczeniu i udowodnieniu kwot, które z poszczególnych tytułów można odliczyć od dochodu, co może skutkować zwróceniem nam wyżej wspomnianych zaliczek na podatek dochodowy.

Możliwe do odliczenia wydatki zostały pogrupowane tematycznie, ale przyjmuje się i często stosuje dla nich jedną wspólną nazwę: ULGA REHABILITACYJNA.

W ramach ulgi rehabilitacyjnej można odliczyć od naszego dochodu (wypłacana renta plus ew. przychody z zatrudnienia)  wydatki ponoszone na cele rehabilitacyjne i związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Warunkiem jest jednak, że roczne dochody niepełnosprawnego nie przekraczają 9 120 zł.

Prawo do takiego odliczenia mają bądź bezpośrednio osoby niepełnosprawne, bądź ci, na których utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.

Istnieją dwa rodzaje odliczeń: limitowane i nielimitowane.

Wydatki nielimitowane (oznaczę je dalej: WN) podlegają odliczeniu w całości. To znaczy, że nie ma granicy wydatków. Można je odliczyć w takiej wysokości, ale zawsze tyle – na ile mamy na to dowody (np. rachunki, faktury). Do wydatków nielimitowanych zalicza się między innymi koszty związane z przystosowaniem mieszkania do potrzeb osoby niepełnosprawnej, odpłatną rehabilitację (na przykład sanatorium) czy opiekę pielęgniarską w domu nad niepełnosprawnym.

Wydatki limitowane (oznaczę je dalej: WL) nie mogą przekroczyć określonej kwoty. Zalicza się do nich wydatki na opłacenie przewodników dla osób niewidomych i z niepełnosprawnością narządu ruchu, utrzymanie psa asystującego czy wydatki na samochód. Każdy z tych wydatków nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 2 280 zł.

Specyficznym rodzajem ulgi rehabilitacyjnej jest ulga na leki. Nie zalicza się jej ani do wydatków limitowanych, ani nielimitowanych. W tym wypadku odlicza się różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami na leki w danym miesiącu, a kwotą 100 zł. Wydatek musi być udowodniony fakturą i może dotyczyć tylko tych leków, co do których lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna je stosować (stale lub czasowo).

W ramach ulgi rehabilitacyjnej można odliczyć następujące wydatki:

1. opłacenie przewodników osób niepełnosprawnych (WL)

2. wydatki na utrzymanie psa asystującego (WL)

3. wydatki na zakup leków j..w.

4. wydatki związane z utrzymaniem samochodu osobowego używanego na potrzeby osób niepełnosprawnych (WL)

5. odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego (WN)

6. odpłatny przewóz na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne (WN)

7. kolonie i obozy (WN)

8. opieka pielęgniarska i usługi opiekuńcze (WN)

9. zakup i naprawa sprzętu i urządzeń technicznych (WN)

Podstawa prawna: art. 26 ust. 1 pkt 6 oraz ust. 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych