Archiwa tagu: ustawa o rehabilitacji

Osoba niepełnosprawna zatrudnia asystenta / opiekuna / kierowcę / tłumacza języka migowego itp

Praca na wózku - Minister Finansów NiemiecOsoba niepełnosprawna potrzebuje czasem pomocy innej osoby.

Charakter niezbędnego wsparcia zależy od rodzaju niepełnosprawności.

Może to być przewodnik, tłumacz języka migowego, asystent, opiekun, kierowca… Czasem potrzeba kilku z tych usług, czasem tylko jednej. Czasem na stałe, na pełen etat, na kilkanaście do 24 godzin na dobę, a czasem tylko na jedną lub kilka godzin dziennie. Są też osoby, które potrzebują pomocy tylko rano i wieczorem, po parędziesiąt do parunastu minut. Niby kilka chwil, ale decydujących o całym, codziennym życiu i możliwości funkcjonowania tej osoby.

Jak ją zatrudnić?

Najpierw trzeba znaleźć odpowiednią osobę. Powinna mieć należyte umiejętności, wiedzę lub doświadczenie, a czasem wystarczy tylko dobra wola, uczciwość, zaangażowanie, poczucie odpowiedzialności. Wbrew doniesieniom o wysokim bezrobociu i braku pracy – osobom niepełnosprawnym bardzo ciężko znaleźć właściwą osobę do pomocy.

Pierwszym problemem jest dotarcie do jak największej liczby osób, które mogą być zainteresowane takim zatrudnieniem. Urzędy Pracy niestety nie opublikują ogłoszeń – ofert zatrudnienia, jeśli zgłaszają je osoby fizyczne (wyjątkiem mogą być rolnicy, którym przysługuje prawo przyjęcia na staż, finansowany przez PUP). Osoba niepełnosprawna nie otrzyma więc tu wsparcia w znalezieniu pomocy – chyba że jest właścicielem firmy, prowadzi działalność gospodarczą, wtedy otrzyma wsparcie na równi z innymi oferentami. I to nie wynika ze złej woli PUP. Po prostu takie są przepisy…

Zostaje więc wypytywanie znajomych, albo wykupywanie ogłoszeń w internecie, radiu, gazetach, ewentualnie wyklejanie ogłoszeń „na ulicy”.

Z własnego doświadczenia wiem , że najskuteczniejszy jest jednak, niestety – PUP.

A gdy już się znajdziemy i uzgodnimy wzajemne warunki, dobrze jest zawartą umowę spisać, podpisać i zachować.

Najczęstsze są dwa rodzaje umów: umowa o pracę (bezwzględny wymóg umowy na piśmie, a na zakończenie współpracy obowiązek wystawienia byłemu już pracownikowi świadectwa pracy), albo umowa zlecenie.

Patrząc od strony finansowej trzeba pamiętać, że

  1. umowa o pracę ma uregulowaną ustawowo najniższą możliwą wysokość wynagrodzenia – w przypadku umowy zlecenia wysokość wynagrodzenia zależy jak na razie (planowane są zmiany) od woli stron umowy, czyli zleceniodawcy i zleceniobiorcy
  2. oba typy umów (umowa o pracę i umowa zlecenie) są obciążone obowiązkowymi składkami na ubezpieczenie społeczne (emerytalne i rentowe) i zdrowotne (umożliwiające korzystanie z opłacanych przez NFZ publicznych usług medycznych).

Osobą, która ma obowiązek obliczyć sumę ubezpieczenia, zgłosić ją i odprowadzić (czyli wpłacić na konto ZUS) jest zatrudniający, czyli osoba niepełnosprawna.

Koszt zatrudnienia osoby asystenta, opiekuna, tłumacza, przewodnika, czy osoby świadczącej usługi pielęgniarskie jest możliwy do odliczenia w rocznym zgłoszeniu podatkowym PIT, podobnie jak koszty rehabilitacji i inne tym podobne, w ramach tzw ulgi rehabilitacyjnej.

Najpierw jednak trzeba mieć środki, aby taką/takie osoby zatrudnić. A koszty miesięczne bywają czasem bardzo wysokie, Pomoc takiej osoby jest czasem z kolei niezbędna, aby osoba niepełnosprawna mogła w jakikolwiek sposób zarobkować, czyli zarabiać pieniądze m.in na zatrudnienie tejże osoby i tak się koło zamyka – nie ma zatrudnienia bez zatrudnienia. Jakkolwiek głupio to brzmi..

A co, jeśli tych pieniędzy nie mamy?

Jako pewne wyjściem są wskazywane ośrodki pomocy społecznej – zatrudnione tam opiekunki nie przesadzą jednak na wózek i nie pomogą w dotarciu do pracy, a jeśli dochód osoby niepełnosprawnej (np renta z tytułu niezdolności do pracy) jest wyższy od ustawowych limitów (skandalicznie niskich) to za takie wsparcie trzeba będzie zapłacić i to wg stawki godzinowej czasem znacznie wyższej, niż najniższe miesięczne wynagrodzenie.

Asystent,opiekun,  transport osoby niepełnosprawnej? w mniejszych miejscowościach raczej takiego wsparcia z instytucji publicznych nie uzyskamy…

Gdy pracodawca zatrudnia osobę niepełnosprawną, ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych PFRON może otrzymać zwrot kosztów wynagrodzenia tejże niepełnosprawnej osoby, koszt zatrudnienia asystenta dla niej i znaczne środki finansowe na dostosowanie stanowiska pracy. Gdy osoba niepełnosprawna osobiście chce podjąć działania w kierunku zarobkowania np w formie samozatrudnienia, czy działalności gospodarczej – nie dostanie żadnego wsparcia na zatrudnienie asystenta czy kierowcy. Równość praw najwyraźniej nie dotyczy osób niepełnosprawnych..

 

Czy PFRON ma obowiązek skontrolować beneficjenta przed decyzją o wypłacie refundacji?

PFRONKtoś z Państwa prowadzi działalność gospodarczą i korzysta z systemu SODiR?

Dla niekorzystających wyjaśnienie: jest to powiązany z tzw. „systemem wsparcia zatrudnienia osób niepełnosprawnych” elektroniczny system przesyłania do PFRON wniosków o refundację kosztów zatrudnienia (dla pracodawców zatrudniających osoby niepełnosprawne) i refundację obowiązkowych składek na ubezpieczenie rentowe i emerytalne (dla niepełnosprawnych przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą). Skrót rozwija się w nazwę : System Obsługi Dofinansowania i Refundacji.

O tym jakie koszty mogą być zwrócone ze środków PFRON i na jakich  zasadach pisałam m.in. tutaj:

Zatrudnić osobę niepełnosprawną i otrzymać zwrot kosztów pracy.
Jak wyliczyć możliwy zwrot kosztów zatrudnienia osoby niepełnosprawnej?
Pełnoprawna niepełnosprawność – czyli o wsparciu naszej (osób niepełnosprawnych) pracy raz jeszcze.

Wracając do meritum. Wniosek o refundację oznaczonych kosztów można składać najpóźniej do końca miesiąca, następującego po miesiącu w którym koszty poniesiono, a wymogiem dodatkowym jest poniesienie tych kosztów w ustawowym terminie. Czyli np. w przypadku składek na ubezpieczenie społeczne opłacanych przez przedsiębiorcę – do 10 dnia miesiąca (jeśli płaci tylko za siebie) i do 15 dnia miesiąca (gdy zatrudnia jeszcze kogoś, za kogo także opłaca składki). Tyle wynika z treści przepisów ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej  

Po zarejestrowaniu wniosku i jego weryfikacji następuje wypłata refundacji.

Jakiś czas temu trafiłam na interpelację poselską, dotyczącą właśnie procesu weryfikacji wniosku i odpowiedzialności.

Sprawa dotyczyła nakazania zwrotu wypłacanej przez kilka lat refundacji składek. Przypominam: refundacja składek przysługuje beneficjentowi wyłącznie wtedy, gdy składki opłacił w terminie.
Po przeprowadzeniu kontroli wniosku i należności ewentualnej refundacji zapada decyzja o wypłacie.

W omawianym przypadku – wymaganej przepisami kontroli zabrakło, a za brak tej kontroli do odpowiedzialności finansowej i zwrotu wypłaconych refundacji został pociągnięty nie – zobowiązany do przeprowadzenia kontroli, lecz ten, który tej kontroli podlega z mocy ustawy, tj beneficjent.

Przedsiębiorca ten zwrócił się o pomoc do reprezentującego go Parlammentarzysty, a ten wystąpił z następującą interpelacją :

„Interpelacja do Ministra Pracy i Polityki Społecznej ws. nieprawidłowości w refundacji składek na ubezpieczenie społeczne ze środków PFRON

Szanowny Panie Ministrze,

chciałbym w niniejszej interpelacji zwrócić Pana uwagę na nieprawidłowości w funkcjonowaniu systemu refundacji składek na ubezpieczenie społeczne dla osób niepełnosprawnych z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON), a w szczególności na związane z tym negatywne konsekwencje dla osób niepełnosprawnych.

Problem przedstawię na przykładzie petenta mojego biura poselskiego. Zainteresowany prowadzi działalność gospodarczą, i jako osoba posiadająca orzeczenie o niepełnosprawności, wystąpił do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych o refundację składek na ubezpieczenie społeczne. Od 2010 r. Zainteresowany otrzymywał refundację składek, jednakże, nie posiadał wiedzy
o konieczności terminowego ich opłacania na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, co skutkowało opóźnieniami w ich uiszczaniu, przy czym najdłuższym okresem opóźnienia był okres 3 dni.

Nieterminowe opłacanie składek na ubezpieczenie społeczne stało się podstawą
do wszczęcia postępowania o zwrot otrzymanych środków z PFRON. Wysokość żądanego zwrotu przekracza kwotę 6.000 zł bez odsetek, których doliczenie za okres od 2010 r. do dnia zapłaty, spowoduje, że ostateczna kwota żądanego zwrotu znacznie wzrośnie.

Jak podkreśla zainteresowany, od 2010 r. PFRON nie dostrzegł jakichkolwiek nieprawidłowości w refundacji składek. Pierwszą informacją jaką otrzymał zainteresowany, było zawiadomienie o wszczęciu procedury zwrotu.

W mojej ocenie, przedstawiony stan faktyczny wskazuje na nieprawidłowości
w funkcjonowaniu procedury refundacji składek na ubezpieczenie społeczne ze środków PFRON.  Należy zauważyć, że przedmiotowe świadczenie ze środków Funduszu ma charakter świadczenia refundacyjnego i jest wypłacane „z dołu”, czyli po terminowym opłaceniu składki na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przez osobę niepełnosprawną. Powyższy tryb wypłaty refundacji, wskazuje na konieczność kontroli zasadności przekazania danej kwoty refundacji, poprzez sprawdzenie, czy w danym miesiącu składka na ubezpieczenie społeczne została uiszczona zgodnie z postanowienia ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. W przypadku stwierdzonych nieprawidłowości świadczenie nie powinno zostać wypłacone.

Procedurę przyznawania środków w ramach refundacji składek na ubezpieczenie społeczne osób niepełnosprawnych wskazuje Ustawa z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.). Zgodnie z art. 25a, osoba niepełnosprawna wykonująca działalność gospodarczą składa Funduszowi wniosek o wypłatę refundacji składek na ubezpieczenia społeczne za dany miesiąc. Fundusz, w terminie 14 dni od dnia otrzymania kompletnego
i prawidłowo wypełnionego wniosku o wypłatę refundacji składek, przekazuje na rachunek bankowy wnioskodawcy kwotę refundacji. Przywołany przepis w ustępie 6. stanowi również,
że  jeżeli wnioskodawca posiada zaległości w zobowiązaniach wobec Funduszu przekraczające ogółem kwotę 100 zł, Prezes Zarządu Funduszu wydaje decyzję
o wstrzymaniu refundacji składek na ubezpieczenia społeczne do czasu uregulowania zaległości przez wnioskodawcę.

Mając powyższe na uwadze, należy stwierdzić, że skoro osoba niepełnosprawna składa co miesiąc wniosek o refundację składek na ubezpieczenie społeczne, to co miesiąc wniosek podlega weryfikacji. W przypadku stwierdzonych nieprawidłowości- do których niewątpliwie należy zaliczyć nieterminowe opłacenie składki, o której refundację wystąpiono- środki nie powinny zostać wypłacone. Jeżeli natomiast doszło do wypłaty refundacji to jest
to świadczenie nienależne, stanowiące zaległość w zobowiązaniach na rzecz Funduszu,
i w przypadku, gdy przekracza kwotę 100 zł,  Prezes Zarządu Funduszu powinien wydać decyzję o wstrzymaniu refundacji składek.

Gdyby w przedstawionym stanie faktycznym doszło do właściwego zastosowania powyższej procedury to sytuacja nienależnie wypłacanej refundacji przez okres kilku lat nie miałaby miejsca, bowiem fakt nienależnego świadczenia zostałby zauważony podczas weryfikacji kolejnego wniosku, zaś procedura wypłacania dalszych refundacji wstrzymana.

W przedstawionej sprawie, de facto naruszenia prawa dopuścił się PFRON poprzez  wypłatę świadczenia w przypadku, gdy nie zostały spełnione warunki formalne  do otrzymania refundacji (terminowe opłacenie składki), a nie osoba niepełnosprawna.

Przerzucenie ciężaru odpowiedzialności za otrzymaną refundacje na osobę niepełnosprawną stoi w sprzeczności z ideą wsparcia i pomocy dla tej grupy społecznej.

Chciałbym zaznaczyć, że to na organie spoczywa obowiązek przestrzegania procedury przyznawania refundacji i kontroli wydatkowanych środków. Kontrola, w szczególności powinna mieć charakter uprzedni, a nie następczy, czyli już po przekazaniu środków  i to po wielu latach od ich wypłacenia. Beneficjent refundacji krzywdzony jest działaniem PFRON, który wszczyna procedury zwrotu nienależnie otrzymanego świadczenia po kilku latach
od zaistnienia zdarzenia uzasadniającego zwrot. Takie działanie organu potęguje niekorzystną sytuację osoby niepełnosprawnej, bowiem prowadzi do naliczania odsetek. Wobec powyższego, trudno ustrzec się przed zarzutem, że PFRON celowo wyczekuje na narastające odsetki, będące łatwym zyskiem, który może wspomóc niski budżet. Niestety zysk osiągany jest kosztem osoby niepełnosprawnej i przeczy istocie oraz  założeniom funkcjonowania funduszu.

Ponieważ przedstawiony problem nie ma charakteru incydentalnego, lecz dotyka wielu osób -zgodnie z danymi, które otrzymałem od Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych,  problem bezpośrednio dotyczy kilkuset osób, a może zaistnieć wobec kilkudziesięciu tysięcy beneficjentów Funduszu- uważam za niezbędne, podjęcie przez Pana niezwłocznych działań mających na celu jego rozwiązanie.

W mojej ocenie, tylko mechanizmy kontrolne są w stanie wyeliminować problem nienależnie przekazanych refundacji, i wbrew twierdzeniom Pełnomocnika Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, nie będą stanowić przeszkody w dostępie do świadczenia, lecz zapewnią ochronę beneficjentów Funduszu przed dotkliwymi konsekwencjami ich zwrotu. Nie mogę się również zgodzić z twierdzeniem, że comiesięczne badanie prawidłowości opłacenia składek przez beneficjenta w znaczący sposób wydłuży czas oczekiwania na refundację. W dobie zinformatyzowanych baz danych, każdorazowa weryfikacja terminowości w opłacaniu składek nie stanowi bariery, co więcej, zoptymalizuje działania PFRON eliminując dochodzenie zwrotów nienależnie wypłaconych świadczeń.

Mając powyższe na uwadze, proszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania

Pyt.1. Czy PFRON dopuścił się naruszenia prawa poprzez niezastosowanie bądź niewłaściwe zastosowanie art. 25a Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 127, poz. 721 z późn. zm.), skutkujące przekazaniem środków Funduszu, mimo nie spełnienia przesłanek do ich wypłaty?
Pyt. 2. Czy zamierza Pan podjąć działania zmierzające do wprowadzenia odpowiednich mechanizmów kontroli zasadności przekazywania środków, w ramach refundacji składek na ubezpieczenie społeczne dla osób niepełnosprawnych prowadzących działalność gospodarczą, polegających na każdorazowej weryfikacji terminowości opłacenia składek na ubezpieczenie społeczne?
Marcin Witko
Poseł na Sejm RP”

Jaka była odpowiedź? Oto jej treść:

„ODPOWIEDŹ NA INTERPELACJE

sekretarza stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej – z upoważnienia ministra – na interpelację nr 21724

Szanowna Pani Marszałek! Odpowiadając na interpelację pana posła Marcina Witko z dnia 9 października 2013 r. (znak: SPS-023-21724) w sprawie zobowiązywania beneficjentów pomocy w formie refundacji kosztów składek na ubezpieczenia społeczne, uprzejmie wyjaśniam, że taki obowiązek, w przypadku pomocy przyznanej niezgodnie z prawem lub wykorzystanej niezgodnie z przeznaczeniem, statuują zarówno przepisy prawa krajowego, jak i wspólnotowego. Konieczność zwrotu środków jest niezależna od tego, kto naruszył przepisy dotyczące przyznania pomocy publicznej: beneficjent pomocy publicznej czy organ udzielający tej pomocy.

Podkreślenia wymaga, że pomoc udzielana przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w formie refundacji kosztów składek poniesionych przez niepełnosprawnych przedsiębiorców na ubezpieczenia społeczne jest przyznawana automatycznie w oparciu o oświadczenia pracodawcy w zakresie terminowego regulowania składek na ubezpieczenie społeczne. Jest to wyrazem zaufania organów państwa do obywatela i, jak pokazuje praktyka, ten system zdaje egzamin. W 2012 r. z tej formy pomocy skorzystało prawie 33 000 niepełnosprawnych przedsiębiorców na łączną kwotę ponad 73 mln zł.

W ciągu ostatnich trzech lat wydano decyzje nakazujące zwrot środków na łączną kwotę 606 896 zł w stosunku do 293 osób. Z uwagi na fakt, że pierwsze decyzje w zakresie zwrotu refundacji podejmowane były dopiero w 2012 r., dane dotyczą faktycznie lat 2012 i 2013. Według stanu na dzień 11 września 2013 r. w 2012 r. w odniesieniu do 69 osób podjęte zostały decyzje nakazujące zwrot refundacji na łączną kwotę 84 561,65 zł. W roku 2013 w odniesieniu do 224 osób podjęte zostały decyzje nakazujące zwrot refundacji na łączną kwotę 522 335,14 zł.

Zdaję sobie sprawę, że jakkolwiek w kontekście ogólnej puli środków przeznaczonych na ten instrument wsparcia kwota środków należnych do zwrotu nie jest duża, to dla mikroprzedsiębiorców korzystających z tej formy wsparcia jest ona bardzo dolegliwa. Z tego powodu zalecę Państwowemu Funduszowi Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wzmocnienie działań mających na celu ustalenie rzeczywistego uprawnienia do uzyskania refundacji składek na ubezpieczenia społeczne poprzez sprawdzanie danych gromadzonych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych oraz Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego na etapie analizy wniosków o wypłatę pomocy publicznej w tej formie.

Z szacunkiem
Sekretarz stanu
Jarosław Duda
Warszawa, dnia 8 listopada 2013 r.”

Tu znajdziecie Państwo źródło‚, a także treść – interpelacji i odpowiedzi na nią.
Po przeczytaniu obu – zajmie to zaledwie kilka minut – rodzi się pytanie:
czy odpowiadający zadał sobie trud zapoznania się z treścią interpelacji?…

Podpowiedź:

– Odpowiadający nie odpowiedział na żadne z pytań interpelacji, a co więcej – pomylił osobę niepełnosprawną prowadzącą działalność gospodarczą (bohatera interpelacji) z pracodawcą zatrudniającym osoby niepełnosprawne.

Między nami mówiąc potrafię zrozumieć, że weryfikacja daty przelewu wiąże się z prawidłowym funkcjonowaniem systemu połączeń na linii ZUS-PFRON i to może stanowić pewną trudność. Nie można się jednak zgodzić z niezasadnym przerzucaniem odpowiedzialności na stronę ewidentnie słabszą w tym sporze.

Wydaje się więc, że ostatnie zmiany w formularzach Wn-U-G, które wprowadziły dodatkowo rubryki, w których wnioskodawca podaje termin dokonania przelewu i obowiązujący go termin zapłaty są próbą rozwiązania tego problemu:)

No cóż, zawsze to coś, szkoda jednak, ze nowe formularze źle działają w nowszych wersjach systemu Java, ale może i to się kiedyś poprawi..

Jak wyliczyć możliwy zwrot kosztów zatrudnienia osoby niepełnosprawnej?

depositphotos_1148707-Group-of-businessW przypadku zatrudnienia osoby niepełnosprawnej możemy uzyskać zwrot części kosztów zatrudnienia. To znaczy: najpierw zatrudniamy osobę niepełnosprawną, potem wypłacamy jej pensję (Uwaga – wypłata powinna być terminowo), potem wysyłamy wniosek do PFRON o zwrot określonej części kosztów, czekamy na weryfikację i akceptację i wreszcie – otrzymujemy zwrot na nasze konto. I tak co miesiąc.

Dla możliwości ubiegania się o zwrot kosztów formą zatrudnienia może być tylko umowa o pracę. Umowy zlecenia i o dzieło nie są brane pod uwagę przez ustawę.

Jak duża będzie to część poniesionych kosztów – zależy od wielu czynników. Limity zwrotów są określone:
1. kwotowo – w zależności od stopnia i rodzaju niepełnosprawności osoby zatrudnionej można otrzymać niższą lub wyższą kwotę zwrotu Czytaj dalej

Niezdolność do pracy według przepisów ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

Niezdolność do pracy – definicja

Niezdolność do pracy w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (dalej: ustawa o emeryturach i rentach z FUS) oznacza 1. całkowitą lub częściową utratę zdolności do pracy zarobkowej, 2. jeżeli utrata tej zdolności nastąpiła z powodu naruszenia sprawności organizmu i 3. nie rokuje odzyskania zdolności do pracy nawet po przekwalifikowaniu.

Uwaga
Zachowanie  zdolności do pracy w warunkach określonych w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie stanowi przeszkody do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy.

Możliwość wykonywania pracy zarobkowej w formie telepracy, albo na stanowisku pracy przystosowanym do charakteru niepełnosprawności zatrudnionej osoby nie jest zatem jednoznaczne z rokowaniem odzyskania zdolności do pracy w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych i nie koliduje z orzeczeniem niezdolności do pracy, uprawniającym do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy.

Niezdolność do pracy może być całkowita lub częściowa.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która – przy zachowaniu zastrzeżeń, dotyczących przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej – utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.

Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która – przy zachowaniu zastrzeżeń, dotyczących przepisów o rehabilitacji zawodowej i społecznej – w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Obok orzeczenia niezdolności do pracy lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych orzeka także w przedmiocie zdolności do samodzielnej egzystencji.

W przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującym konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych orzeka się niezdolność do samodzielnej egzystencji.

Orzeczenie o niezdolności do pracy.

Orzeczenie o niezdolności do pracy wystawia lekarz orzecznik Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W orzeczeniu lekarz orzecznik dokonuje oceny niezdolności do pracy, jej stopnia, a także ustala:
1. datę powstania niezdolności do pracy,
2. trwałość lub przewidywany okres niezdolności do pracy,
3. trwałość lub przewidywany okres niezdolności do samodzielnej egzystencji,
4. związek przyczynowy niezdolności do pracy lub śmierci z określonymi okolicznościami,
5. celowość przekwalifikowania zawodowego .

Co do zasady niezdolność do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 lat.
W sytuacji, gdy według wiedzy medycznej nie ma możliwości odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego okresu, niezdolność do pracy orzeka się na okres dłuższy niż 5 lat.

Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy uwzględnia się
1. stopień naruszenia sprawności organizmu,
2. możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji,
3. możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy,
4. celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne.

Orzeczenie lekarza orzecznika ZUS o niezdolności do pracy stanowi podstawę do wydania decyzji m.in. w sprawie renty z tytułu niezdolności do pracy.

Odwołanie się od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS

Osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika. Sprzeciw można złożyć w ciągu 14 dni od doręczenia orzeczenia. Sprzeciw kieruje się do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, za pośrednictwem właściwej miejscowo – ze względu na miejsce zamieszkania skarżącego – jednostki organizacyjnej ZUS.

Od orzeczenia może się także odwoływać ZUS. W takim wypadku Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może w ciągu 14 dni od dnia wydania orzeczenia zgłosić zarzut wadliwości orzeczenia. Zarzut także rozpatruje komisja lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. O zgłoszeniu zarzutu wadliwości orzeczenia właściwa jednostka organizacyjna ZUS niezwłocznie zawiadamia osobę zainteresowaną.

Szczegółowe zasady i tryb orzekania o niezdolności do pracy reguluje Rozporządzenie Ministra Polityki Społecznej z dnia 14 grudnia 2004 r. w sprawie orzekania o niezdolności do pracy.

Zobacz też wpisy:
Czy na rencie można pracować?
Czy na rencie można pracować? c.d.
Niezdolność do pracy – co to znaczy

 

Przepisy regulujące zatrudnienie osób z niepełnosprawnością. cz.2. Ustawa o rehabilitacji

Jak zapowiadałam rozpoczynam skrótowy przegląd najważniejszych dokumentów, regulujących orzekanie o stopniu niepełnosprawności i zdolności do podejmowania zatrudnienia.
Na początku: Ustawa z 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej i zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Jej aktualną treść najlepiej znaleźć na stronach Internetowego Systemu Aktów Prawnych Sejmu RP. Dostęp jest bezpłatny, a treść aktualizowana na bieżąco. Polecam to źródło z całego serca.

Wracając do ustawy o rehabilitacji. Znajdziemy w niej między innymi:
– definicję niepełnosprawności,
– stopnie niepełnosprawności,
– zasady zatrudniania i podejmowania zatrudnienia przez osoby z orzeczonym stopniem niepełnosprawności,
– regulacje dotyczące różnego typu dofinansowań do zatrudnienia osoby niepełnosprawnej na podstawie umowy o pracę (dofinansowań i refundacji kosztów ponoszonych przez pracodawcę),
– regulacje dotyczące refundacji kosztów, ponoszonych przez osobę niepełnosprawną, podejmującą zatrudnienie w ramach własnej działalności gospodarczej,
– szczególne uprawnienia pracownicze osoby niepełnosprawnej,
– zasady regulujące turnusami rehabilitacyjnymi i warsztatami terapii zajęciowej.

Może zainteresują Cię też poniższe wpisy:

Zatrudnić osobę niepełnosprawną i otrzymać zwrot kosztów pracy

Jak wyliczyć możliwy zwrot kosztów zatrudnienia osoby niepełnosprawnej?

Czy na rencie można pracować

No właśnie. Czy można pracować, mając przyznaną rentę z tytułu niezdolności do pracy, a jeśli tak, to kiedy?
Można.

Niepełnosprawni mogą podjąć zatrudnienie zawsze wtedy, gdy:

– dana osoba jest w stanie wykonywać określone w umowie zadania,

– pozwala jej na to stan zdrowia,

– a stanowisko pracy jest przystosowane do jej potrzeb, wynikających z niepełnosprawności.

Fakt przystosowania stanowiska potwierdza Państwowa Inspekcja Pracy.

Zasady przyznawania i wypłacania renty z tytułu niezdolności do pracy reguluje ustawa o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Wynika z niej, że zachowanie zdolności do pracy w warunkach określonych w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej i zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie stanowi przeszkody do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy.

Jakie to warunki?
Zgodnie z art. 4 ust. 5 ustawy o rehabilitacji – zaliczenie osoby do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności nie wyklucza możliwości jej zatrudnienia u pracodawcy niezapewniającego warunków pracy chronionej, jeżeli:

– stanowisko pracy będzie przystosowane do potrzeb osoby niepełnosprawnej, co potwierdzi Państwowa Inspekcja Pracy,

albo
– praca będzie wykonywana w formie telepracy.