Ile można dorobić do renty? Uwaga – od 01.09.2015 zmniejszyła się kwota limitu

Już niedługo koniec roku, a z nim i różne rozliczenia.

Osoby, które będąc niepełnosprawne podejmują trud, ale i radość zatrudnienia – muszą obok rozliczeń PIT, dodatkowo kontrolować osiągane przychody pod kątem kryteriów zbliżania się, bądź przekroczenia limitu 70 % i 130 % tzw. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Limity te wpływają bowiem odpowiednio na – zmniejszenie, lub zawieszenie wypłacanej przez ZUS renty z tytułu niezdolności do pracy.

Od 1 września 2015 roku zmniejszyła się kwota limitu przychodów, decydująca
o zmniejszeniu wypłacanej renty, lub o jej zawieszeniu.

Do tej pory (od 1 czerwca do 31 sierpnia 2015 roku) kwotą graniczną, która nie wpływała na zmniejszenie wypłacanej renty ZUS z tytułu niezdolności do pracy było 2838,50 zł.

Obecnie, od 1 września do końca listopada 2015 r., jest to:

2 698,50 zł.

Obecny limit jest także niższy od obowiązującego od 1 marca 2015 roku. Było to 2759,90 zł.

Zawieszenie wypłaty renty nastąpi po przekroczeniu przez rencistę kwoty przychodu
5 011,40 zł na miesiąc.

Nie uległa natomiast zmianie kwota, o jaką maksymalnie może zostać zmniejszona kwota wypłacanej renty. Począwszy od 1 marca 2015 roku jest to :

1. 561,70 zł – dla rent z tytułu całkowitej niezdolności do pracy i emerytur;
2. 421,31 zł – dla rent z tytułu częściowej niezdolności do pracy;
3. 477,47 zł – dla rent rodzinnych, wypłacanych dla jednej osoby.

Utraciłem sprawność – czy stracę pracę?

 – Rozchorowałem się. Na komisji lekarskiej stwierdzono niezdolność do pracy.

 Boję się, że mój pracodawca mnie zwolni.

Czy mogę tego uniknąć?

Tak, jest taka możliwość.

Są dwie* okoliczności, które można i warto uzmysłowić naszemu pracodawcy.

1. To finansowe wsparcie, jakie pracodawca może uzyskać ze środków publicznych, celem kontynuacji naszego zatrudnienia.

Pracodawca może uzyskać dofinansowanie nawet do wysokości dwudziestokrotności przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Dotyczyć ono może m.in.

– koniecznej adaptacji pomieszczeń,
– zakupu niezbędnych urządzeń,
– a nawet obejmować częściowy zwrot miesięcznych kosztów zatrudnienia zarówno osoby niepełnosprawnej, jak i osoby, która będzie jej w pracy pomagać w tych czynnościach, których ze względu na swą niepełnosprawność pracownik nie będzie w stanie wykonać  samodzielnie.

2. To obowiązek pracodawcy, w stosunku do osoby zatrudnionej (czyli odpowiednie działania trzeba podejmować zanim nas zwolnią), która  w wyniku wypadku przy pracy lub choroby zawodowej utraciła zdolność do pracy na dotychczasowym stanowisku – do wydzielenia lub zorganizowania odpowiedniego stanowiska pracy z podstawowym zapleczem socjalnym.

Koniecznie w tym przypadku należy zgłosić gotowość przystąpienia do pracy. – Najpóźniej w ciągu miesiąca od uznania pracownika za osobę niepełnosprawną.

 Powodzenia!

 

Uwaga. Orzeczenia lekarzy orzeczników ZUS o niezdolności do pracy są traktowane na równi z orzeczeniem o odpowiednim stopniu niepełnosprawności. Zawsze jednak warto stawić się na drugą komisję celem uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności, gdyż daje ono inne uprawnienia, niż orzeczenie o niezdolności do pracy.

* Przypisek do liczby „dwie” – okoliczności, o których dobrze wiedzieć i pamiętać w takiej sytuacji, jest naturalnie więcej, niż dwie, a i te, które wymieniłam, w każdym przypadku wymagają indywidualnej analizy. Uważam jednak, ze dobrze jest nie pominąć tych obu stron medalu; tj. i – obowiązku, jaki może ciążyć na pracodawcy, i – pomocy de minimis, która może mu zostać udzielona. 

Czy na rencie można pracować

Niedawno na forum grupy Niepełnosprawni w portalu Goldenline.pl, padło pytanie, cyt.: „Czy dorabianie legalne na etacie przez osobę niepełnosprawną wiąże się z utratą renty?”

Już o tym pisałam. Takie pytania często się jednak powtarzają, odpowiedziałam więc tam i odpowiadam tu – raz jeszcze .

W przypadku renty orzeczonej z tytułu niezdolności do pracy,  wchodzą w grę (m.in.) przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych i ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

art. 4 ust 5 ustawy o rehabilitacji wskazuje, że zaliczenie do znacznego albo umiarkowanego stopnia niepełnosprawności osoby, nie wyklucza możliwości zatrudnienia tej osoby u pracodawcy niezapewniającego warunków pracy chronionej, w przypadkach:
1) przystosowania przez pracodawcę stanowiska pracy do potrzeb osoby niepełnosprawnej;
2) zatrudnienia w formie telepracy.
Kontrolę w zakresie spełniania w/w warunku przeprowadza Państwowa Inspekcja Pracy.

Oznacza to, że obowiązujące przepisy dopuszczają podjęcie zatrudnienia (bez względu na jego prawną formę, n.p. umowa o pracę, umowa zlecenie itp) przez osoby zaliczone nawet do znacznego stopnia niepełnosprawności i z orzeczoną całkowitą niezdolnością do pracy.

Co więcej – nie tylko dopuszczają, ale nawet ustanawiają dofinansowania dla zatrudniających je pracodawców – o tym opowiem kiedy indziej.

Problem interpretacyjny dla lekarzy orzeczników rodzi brzmienie art. 12 ustawy o emeryturach i rentach, który stanowi, ze:
niezdolną do pracy w rozumieniu ustawy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu (ust. 1).
Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy (ust.2).
Częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji (ust. 3).
Jeżeli jednak tylko na tym przepisie będziemy się opierać, to popełnimy błąd.

Zgodnie bowiem z art. 13 ust. 4 ustawy o emeryturach i rentach zachowanie zdolności do pracy w warunkach określonych w przepisach o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie stanowi przeszkody do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy.

Te warunki podałam na początku wypowiedzi.

Jeżeli zatem osoba ze stwierdzoną całkowitą niezdolnością do pracy znajdzie zatrudnienie, a jej stanowisko pracy:

1. będzie przystosowane do jej szczególnych potrzeb, wynikających z niepełnosprawności, bądź

2. będzie to telepraca,

3. a prawidłowość dostosowania stanowiska do potrzeb, wynikających ze stopnia i charakteru niepełnosprawności zatrudnianej osoby, zostanie skontrolowana przez Państwową Inspekcję Pracy,

to takie zatrudnienie nie może stanowić podstawy do ewentualnego podważenia decyzji lekarza orzecznika ZUS o niezdolności do pracy.

Ważne też, że wspomniana akceptacja dostosowania stanowiska pracy do niepełnosprawności przez Państwową Inspekcję Pracy nie jest ustanowiona przez ustawę jako wymóg, bezwzględnie konieczny do takiego zatrudnienia. Ustawa wskazuje jedynie Państwową Inspekcję Pracy jako ten podmiot, który jest uprawniony na zasadzie wyłączności do przeprowadzenia kontroli. Inne podmioty nie mogą tego uczynić. Kontrola przeprowadzona przez podmioty inne, niż Państwowa Inspekcja Pracy, nie będzie miała skutku w zakresie przepisów ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej i zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.

Podkreślam jednak – to są ogólne zasady, a każdy przypadek jest indywidualny.
Pozdrawiam i życzę powodzenia.