Co roku dostaję pytania czy – a jeśli tak, to jakie – koszty, związane z naszą niepełnosprawnością zostaną przez Urząd Skarbowy uwzględnione i zmniejszą należny podatek dochodowy? Bo, jak pamiętamy, kwota wolna od podatku jest masakrycznie niska i nawet z najniższej możliwej renty z tytułu niezdolności do pracy zostaje nam zabierana zaliczka na podatek dochodowy. Trochę tak, jakbyśmy jedno z wypłaconych w danym roku świadczeń rentowych musieli prawie w całości zwrócić.
Zbieranie dowodów poniesienia poszczególnych wydatków i uwzględnienie ich w rocznym zeznaniu podatkowym (PIT 37 i PIT 36) pomoże nam w wyliczeniu i udowodnieniu kwot, które z poszczególnych tytułów można odliczyć od dochodu, co może skutkować zwróceniem nam wyżej wspomnianych zaliczek na podatek dochodowy.
Możliwe do odliczenia wydatki zostały pogrupowane tematycznie, ale przyjmuje się i często stosuje dla nich jedną wspólną nazwę: ULGA REHABILITACYJNA.
W ramach ulgi rehabilitacyjnej można odliczyć od naszego dochodu (wypłacana renta plus ew. przychody z zatrudnienia) wydatki ponoszone na cele rehabilitacyjne i związane z ułatwieniem wykonywania czynności życiowych. Warunkiem jest jednak, że roczne dochody niepełnosprawnego nie przekraczają 9 120 zł.
Prawo do takiego odliczenia mają bądź bezpośrednio osoby niepełnosprawne, bądź ci, na których utrzymaniu są osoby niepełnosprawne.
Istnieją dwa rodzaje odliczeń: limitowane i nielimitowane.
Wydatki nielimitowane (oznaczę je dalej: WN) podlegają odliczeniu w całości. To znaczy, że nie ma granicy wydatków. Można je odliczyć w takiej wysokości, ale zawsze tyle – na ile mamy na to dowody (np. rachunki, faktury). Do wydatków nielimitowanych zalicza się między innymi koszty związane z przystosowaniem mieszkania do potrzeb osoby niepełnosprawnej, odpłatną rehabilitację (na przykład sanatorium) czy opiekę pielęgniarską w domu nad niepełnosprawnym.
Wydatki limitowane (oznaczę je dalej: WL) nie mogą przekroczyć określonej kwoty. Zalicza się do nich wydatki na opłacenie przewodników dla osób niewidomych i z niepełnosprawnością narządu ruchu, utrzymanie psa asystującego czy wydatki na samochód. Każdy z tych wydatków nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 2 280 zł.
Specyficznym rodzajem ulgi rehabilitacyjnej jest ulga na leki. Nie zalicza się jej ani do wydatków limitowanych, ani nielimitowanych. W tym wypadku odlicza się różnicę pomiędzy faktycznie poniesionymi wydatkami na leki w danym miesiącu, a kwotą 100 zł. Wydatek musi być udowodniony fakturą i może dotyczyć tylko tych leków, co do których lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna je stosować (stale lub czasowo).
W ramach ulgi rehabilitacyjnej można odliczyć następujące wydatki:
- opłacenie przewodników osób niepełnosprawnych (WL)
-
wydatki na utrzymanie psa asystującego (WL)
-
wydatki na zakup leków j..w.
-
wydatki związane z utrzymaniem samochodu osobowego używanego na potrzeby osób niepełnosprawnych (WL)
-
odpłatne przejazdy środkami transportu publicznego (WN)
-
odpłatny przewóz na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne (WN)
-
kolonie i obozy (WN)
-
opieka pielęgniarska i usługi opiekuńcze (WN)
-
zakup i naprawa sprzętu i urządzeń technicznych (WN)
Podstawa prawna: art. 26 ust. 1 pkt 6 oraz ust. 7a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych